'ΟΟΟΟΛΑ ΜΑΖΙ!

Σας έχει τύχει να ξέρετε οτι μπροστά σας έχετε να περάσετε ένα βουνό,να προετοιμάζεστε ψυχολογικά,να κάνετε ένα πρόγραμμα και όταν έρχετε η ώρα το βουνό να γίνετε οροσειρά ολόκληρη;

Απο τον Νοέμβριο μου έρχετε το ένα πίσω απο το άλλο!Σας είχα γράψει οτι για ακόμα μια φορά ο μπαμπάς μας έφυγε για ταξίδι.Αύτη τη φορά θεώρησα οτι είμαι πιο οργανωμένη.Ψυχολογικά κυρίως.Είχα κάνει και στο παιδί "προετοιμασία,της δείξαμε το καράβι,που θα τρώει ο μπαμπάς,του κάναμε ζωγραφιά για να πάρει μαζί του και γενικά είχα μια άλφα αυτοπεποίθηση οτι όλα θα κυλίσουν καλύτερα απο την προηγούμενη φορά.Παράλληλα άρχισα να ετοιμάζομαι και για την μετακόμιση που θα έκανα σε 2 μήνες.
ΧΑ
ΧΑ
ΧΑ
Σκέφτηκε ο Θεός και είπε να με δοκιμάσει!
Μια βδομάδα αφου έφυγε ο άντρας μου,η αγαπημένη μου γιαγιά έπαθε εγκεφαλικό.Έχασα την γη κάτω απο τα πόδια μου,η γυναίκα αυτη ήταν στην ίδια θέση με αυτη της μαμάς μου.Με πρόσεχε απο μικρή και ήταν η καλύτερη μου φίλη.Απο την εφηβεία μέχρι και τώρα της έλεγα τα πάντα και αυτη πάντα με άκουγε και με συμβούλευε και ο λόγος της για μένα ήταν χρυσός.
Ένα μήνα κάθε πρωί πήγαινα την μικρή σχολείο,μετά στο νοσοκομείο να της κρατάω παρεα,γυρνούσα και έπαιρνα το παιδί απο το σχολείο και αφου τρώγαμε έκανα πακετάρισμα.    Μέσα μου ευχόμουν να ζήσει,να μην μου την πάρει ο Θεός και να πάνε όλα καλά,όμως όλες οι ευχές δυστηχώς δεν πιάνουν και έτσι πριν έξι μήνες ακριβώς την έχασα,ένα μήνα αφότου ο άντρας μου είχε φύγει ταξίδι,ένα μήνα που μάζευα ένα σπίτι το οποίο έιχα λίγο ακομα για να ξενοικιάσω.
Δεν ήξερα απο που να κρατηθώ,ποιον να στηρίξω και σε ποιόν να ακουμπίσω.Το μόνο που με παρηγορούσε ήταν οτι τρείς μέρες πριν πάθει το εγκεφαλικό της ζήτησα να ευχηθεί να πάνε όλα καλά με τις εξετάσεις που θα δινε ο άντρας μου για μεταπτυχιακό και είχα πάρει την ευχη της.
Όταν χάνεις κάποιον νιώθεις την ανάγκη να  νιώσεις οτι με κάποιο τρόπο ακόμα και αν η παρουσία του δεν είναι πια εδω,θα τον έχεις κοντά σου.
Έτσι και εγω πριν έξι μήνες παρακάλεσα μέσα μου να μου δώσει ένα σημάδι οτι ακόμα και αν έφυγε στην πραγματικότητα θα την έχω πάντα να με προσέχει όπως έκανε και όταν ήταν εδώ. Όταν γυρνούσα απο την κηδεία της με την καρδιά μου μαυρισμένη και με το μυαλό μου να προσπαθεί να με πείσει πως όταν πάω να πάρω την μικρή δεν μπορει να με δει έτσι,αυτο το σημάδι που ζήτησα μου το στειλε.Το τηλεφωνό μου χτύπησε και τα νέα οτι ο άντρας μου έγινε δεκτός σε πανεπιστήμιο του εξωτερικού ήταν για μένα απόδειξη οτι η ευχή της θα με ακολουθεί.
Έτσι τώρα ετοιμάζομαι για ακόμα μια μετακόμιση,ακόμα πιο μεγάλη!Για την ακρίβεια όλο αυτο το καιρό ετοιμάζομαι για μια μετανάστευση.
Αλλά ακόμα αντέχω.Μάλλον μαθαίνεις πόσα μπορείς να σηκώσεις όταν σου έρχονται.
Θα σας γράψω για την τρέλα του μεταναστεύω σύντομα!Μέχρι τότε κουράγιο μάνες!!!!!!!!!!!!!

Ειλικρίνια

Έχω πολύ καιρό να γράψω αλλά  ζωή και οι ρυθμοί της κάποιες φορές σε προλαβαίνουν!  
Σήμερα μιλούσαμε με την Μαριλένα για τη σημασία της αλήθειας.
Πόσο σημαντικό είναι να λέμε πάντα την αλήθεια και να μην κρυβόμαστε πίσω απο ψέμματα.Αφορμή ήταν ένα γεγονός στο σχολείο το οποίο τηα τάραξε και για πρώτη φορά η μικρή δεν μου ανέφερε τίποτα.Φυσικό ήταν να το μάθω μια που ακόμα είναι παιδικό και μπορώ να ενημερώνομαι συνέχεια για όλα.

Προσπάθησα να την κάνω να το πει αλλά το στοματάκι της ήταν σφραγισμένο!
Έτσι την ώρα του ύπνο αντι για κάποια απο τα συνηθισμένα παραμύθια,επινόησα την Αναστασία,ένα κοριτσάκι που πληγωνόταν στο σχολείο απο μια κατάσταση αλλά την κρατούσε κρυφή απο φόβο μην μαθευτεί.Αποτέλεσμα ήταν η μανούλα της να μην μπορέσει να κάνει την δουλειά της που είναι να προστατεύει τα παιδιά της.

Ζορίστηκε,την είδα οτι σκεφτόταν και μετά άρχισε τις ερωτήσεις!Πρέπει πάντα να λέμε την αλήθεια;Αν ξέρουμε οτι θα στεναχωρήσουμε κάποιον πάλι πρέπει να την πούμε;Αν δεν λέμε κάτι που έγινε είναι ψέματα ή μυστικό;Το καλύτερο όμως το κράτησε για το τέλος.

 "Μαμά εσυ πάντα μου τα λες όλα και το ξέρω,πρέπει να το κάνω και εγώ"

Κατάλαβα οτι όσους τρόπους και αν έψαχνα να την κάνω να μιλήσει,οτι τέχνασμα και αν έβρισκα τίποτα δεν θα την έκανε να μου πει αυτο που την ενοχλούσε αν δεν ήταν σίγουρη οτι κάνω το ίδιο και εγώ.

Κάθε μέρα η κόρη μου μου μαθαίνει και κάτι καινούριο,το σημαντικότερο απο όλα είναι πως με τα παιδιά οτι δώσεις αυτο θα πάρεις και δεν ντρέπομαι να πω οτι ένιωσα πολύ μεγάλη περηφάνια που  απο τα 5 της η σχέση μας εκτός των άλλων έχει γερές βάσεις γιατι στηρίζετε στην ειλικρίνια!